بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۱﴾
درباره چه چيز از يكديگر مىپرسند
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾
از آن خبر بزرگ
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾
كه درباره آن با هم اختلاف دارند
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۴﴾
نه چنان است به زودى خواهند دانست
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۵﴾
باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿۶﴾
آيا زمين را گهوارهاى نگردانيديم
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿۷﴾
و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم]
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾
و شما را جفت آفريديم
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾
و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿۱۰﴾
و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿۱۱﴾
و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾
و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا كرديم
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿۱۳﴾
و چراغى فروزان گذارديم
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾
و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿۱۵﴾
تا بدان دانه و گياه برويانيم
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿۱۶﴾
و باغهاى در هم پيچيده و انبوه
سوره نبأ
انتهای پیام